مرد جوانی وسط شهری ایستاده بود و ادعا میکرد زیبا ترین قلب شهر  را دارد جمعیت زیادی گرد او امدند و همه تصدیق کردند.قلب او سالم و زیبا بود و هیچ خدشه ای بر ان وارد نشده بود.ناگهان پیرمردی از میان جمعییت گفت :اما قلب تو به زیبایی قلب من نیست.

قلب او با قدرت میتپید اما پر از زخم بود.قسمتهایی از قلبش برداشته شده بود و تکه هایی دیگر جاش گذاشته شده بود.بعضی تکه ها به درستی پر نشده بود و شیارههای عمیقی ایجاد شده بود.

مردم متعجب نگاه میکردند.مرد جوان گفت :حتما شوخی میکنی .قلب تو جز مشتی زخم و بریدگی و شیار نیست.

پیرمرد گفت:به ظاهر درست است.اما هر یک از این زخمها نشانه انسانیست که من عشقم را به ان بخشیدم.گاهی انها نیز از قلب خود به من بخشیدن که جایگزین کردم و گاه چیزی به من نبخشیدن که اینها همین شیارهها هستن. 

حالا فهمیدی قلب کی زیبا تر است؟

مرد جوان ساکت بود .اشک از چشمانش جاری شد. به سمت پیرمرد امد و تکه ای از قلب خود را به پیرمرد داد .پیرمرد گرفت و در قلب خود جای داد.سپس تکه ای از قلب خود را جای قلب زخمی  مرد جوان گذاشت.

حالا دیگر قلب مرد جوان سالم نبود اما از همیشه زیبا تر بود

عشق از قلب پیرمرد به قلب او نفوذ کرده بود.